به نقل از «فرارو»

واکنش‌های عجیب علیرضا دبیر در مواجهه با سیاست

تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۰۲۵۸۲

روزنامه شرق نوشت: علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی ایران، این روز‌ها هرطور شده می‌خواهد ثابت کند که کشتی‌گیرانش باید از فضای سیاسی دور باشند. او بعد از اینکه گفته بود شرعا ایراد دارد که کشتی‌گیران درباره مسائل سیاسی صحبت کنند، به‌تازگی خوشحالی‌نکردن کشتی‌گیران تیم ملی فرنگی ایران را هم به شکست چند نفر آن‌ها در بازی نهایی مرتبط کرده و شایعاتی را که می‌گویند آن‌ها به دلیل حمایت از اعتراضات خوشحالی نکرده‌اند، رد می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دبیر که خودش یکی از سیاسی‌ترین چهره‌های کشتی ایران است و حتی سابقه عضویت در شورای شهر تهران را دارد، پیش‌تر از سوی منتقدانش مورد نقد قرار گرفته بود که کشتی‌گیران تحت امر او در ماجرای اتفاقات اخیر در ایران، در فضای مجازی واکنشی نشان نداده‌اند.

این موضوع دلیلی شد تا او در مراسم تقدیر از تیم‌های ملی که در حضور اسپانسر برگزار شد، بگوید حرف سیاسی‌زدن از طرف کشتی‌گیران شرعا ایراد دارد: «ما در همه حوزه‌ها کارشناس نیستیم و باید در حوزه‌ای که تخصص داریم حرف بزنیم. چند روز پیش دکتری در فرودگاه گفت کشتی را از من بهتر می‌فهمد، گفتم «دروغ می‌گویی»، چه معنی دارد بچه‌های ما در حوزه‌ای که تخصص ندارند، صحبت کنند. باید در حوزه کشتی حرف بزنند. اصلا شرعا مشکل دارد بچه ۲۳، ۲۴ ساله درباره چیزی که نمی‌داند حرف بزند. تا روزی که کشتی می‌گیرید فقط به کشتی فکر کنید. خانواده و تغذیه‌تان کشتی باشد. نگذارید شما را به فضای حاشیه‌ای ببرند. کشتی‌گیر تا وقتی سرش پایین باشد، مدال می‌گیرد. من خودم جرئت نمی‌کنم بعد از این‌همه کار، تحلیل سیاسی بکنم. شما باید به دنبال افتخارآفرینی در عرصه بین‌المللی باشید. نه تشویق مردم خوشحالم می‌کند و نه فحش‌شان ناراحتم می‌کند. کشتی برای قشر سیاسی خاص نیست و برای آحاد مردم ایران است».

با وجود این قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی در رقابت‌های اخیر که در جمهوری آذربایجان و با مربیگری حسن رنگرز به دست آمد، دوباره کشتی‌گیران را در کانون توجه قرار داد. تعداد زیادی از این کشتی‌گیران، به دلیل اتفاقات اخیری که در ایران رخ داده، از خوشحالی‌کردن موقع بلندکردن جام قهرمانی طفره رفته و چهره‌ای ناراحت داشتند. این موضوع یکی، دو روز قبل با واکنش رنگرز مواجه شد.

او در صحبت‌هایی که سایت طرفداری بخشی از آن را منتشر کرده، داستان خوشحالی‌نکردن شاگردانش را متفاوت با کار بازیکنان فوتبال توصیف کرد و گفت: «فضای کشتی با فوتبال تفاوت دارد. تعدادی از بچه‌های ما دقایق قبل از رفتن به سکو، باخته بودند و این برای جامعه قابل پذیرش نیست که قهرمان کشتی ببازد و روی سکو ابراز شادی کند. چند قهرمان باآتیه ما از این حیث که چرا نتوانستند بهترین نتیجه ممکن را در فینال به دست آورند، شادی نکردند. کشتی مثل فوتبال نیست که به لحاظ گل زده و خورده متوجه همه باشد و شکست کشتی‌گیران در نتیجه تیمی تأثیرگذار بود، ضمن اینکه آن چیزی که برای ما در جامعه کشتی اولویت دارد، رقم‌زدن بهترین اتفاق ممکن روی تشک و اهتزاز پرچم و نواخته‌شدن سرود کشور است. به‌ویژه آنکه در کشوری که چند صباحی است با آن‌ها مباحث سیاسی داریم، مسابقه داشتیم. بچه‌ها این قهرمانی را تقدیم مردم خوب کردند که نعمت ما هستند و خواستیم حتی برای دقایق کوتاهی، سهمی در شادکردن آن‌ها داشته باشیم».

این مورد روز گذشته به مراسم تجلیل از ملی‌پوشان کشتی فرنگی ایران هم کشیده شد و این بار علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی، با طرح موضوعاتی مشابه با چیزی که حسن رنگرز گفت، از این گفت که خوشحالی‌نکردن فرنگی‌کاران ربطی به اتفاقات اخیر در ایران نداشته است. «من اصلا در فضای مجازی نیستم. به من می‌گویند به تو فحش می‌دهند، اما من می‌گویم خدا چه می‌گوید؟ گفتند کشتی‌گیران روی سکو خوشحالی نکردند. اصلا برای کشتی‌گیر زشت است وقتی دوم می‌شود بخندد. در صنف لات‌ها هم این کار بد است! وقتی من سه نقره دنیا گرفتم تا سه یا شش ماه با دَه‌من عسل هم نمی‌توانستند من را بخورند. طرف در فینال باخته چطور می‌تواند بخندد؟ پنج نفر از بچه‌های ما در فینال باختند. وقتی بخندند، می‌گویند چقدر بی‌غیرت بود. حالا چیزی گیر نمی‌آورند و این چیز‌ها را بهانه می‌کنند. فلان خبرنگار در فضای مجازی که به او گفتم تو منافقی، آمد این حرف‌های دروغ را مطرح کرد. این بار اگر تکرار کند می‌گویم کجا کتک خورده است. چقدر بدبخت شدیم که یک خبرنگار مجازی که منافق هم هست، پست می‌گذارد که کشتی‌گیر چه کار‌هایی کرده است. پاک‌تر و سالم‌تر از این بچه‌های فرنگی نداریم. از تک‌تک آن‌ها ممنونم».

منبع: فرارو

کلیدواژه: علیرضا دبیر کشتی کشتی گیر کشتی گیران بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۰۲۵۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش های اتحادیه اروپا در خاورمیانه چیست؟/ نگاه بروکسل به پرونده هسته ای ایران با اسرائیل متفاوت است/ اتحادیه اروپا می تواند با ایران در مقابله با تهدیدهای مشترک همکاری کند

به گزارش جماران، Geopoliticalmonitor  یک  نشریه اطلاعاتی بین‌المللی مستقر در تورنتو، کانادا  است که چشم‌اندازی تحلیلی در مورد موقعیت‌ها و رویدادهایی که تأثیر اساسی بر امور سیاسی، نظامی و اقتصادی دارند ارائه می‌کند. این نشریه در تازه ترین نوشتار به بررسی جایگاه اتحادیه اروپا در منطقه خاورمیانه ( غرب آسیا) پرداخته و می نویسد: خاورمیانه به دلیل نزدیکی جغرافیایی و پیوندهای تاریخی، اقتصادی و سیاسی، منطقه ای با اهمیت استراتژیک برای اتحادیه اروپا است. با این حال، این منطقه همچنین منبع بی ثباتی و درگیری است که تهدیدی جدی برای امنیت و منافع کشورهای عضو اتحادیه اروپا محسوب می شود.

تشدید جنگ اخیر بین اسرائیل و حماس، خشونت‌های مداوم در کرانه باختری اشغالی و درگیری‌های اسرائیل و حزب‌الله در مرز لبنان بر پیچیدگی و فوریت اوضاع در این منطقه افزوده است. اتحادیه اروپا چگونه می تواند با اتخاذ یک استراتژی جدید جهانی و تغییر رویکرد سیاسی و امنیتی خود نقشی فعال و موثر در خاورمیانه ایفا کند؟ ابزارها، چالش ها و فرصت هایی که اتحادیه اروپا در منطقه دارد چیست؟

سیاست اتحادیه اروپا در خاورمیانه

اتحادیه اروپا در دو دهه گذشته دو استراتژی اصلی را در قبال منطقه خاورمیانه دنبال کرده است: سیاست همسایگی اروپا (ENP) و مشارکت اروپا - مدیترانه (EMP).

هدف این راهبردها جلوگیری از گسترش بحران های امنیتی در کشورهای همسایه به اتحادیه اروپا با ترویج هنجارهای اروپایی مانند لیبرال دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون بوده است. با این حال، ثابت شده است که این راهبردها برای مقابله با تحولات سریع و پویا در منطقه ناکارآمد و ناکافی هستند.

این راهبردها نتوانسته‌اند به ریشه‌های مشکلات و درگیری‌های منطقه مانند فقدان اصلاحات سیاسی و اقتصادی، به حاشیه رانده شدن و سرکوب مردم، مداخله بازیگران خارجی و  مسائل حل‌نشده منطقه رسیدگی مانند درگیری اسرائیل و فلسطین رسیدگی کنند.

رویدادهای اخیر منطقه ای مانند بهار عربی و ظهور ساختارهای جدید قدرت و بازیگران فراملی، محدودیت ها و ناکارآمدی های این راهبردها را نشان داده است. آنها همچنین بر لزوم بازنگری و بازتعریف نقش اتحادیه اروپا در نظام بین‌الملل به‌ویژه در منطقه خاورمیانه تأکید کرده‌اند.

اتحادیه اروپا در سند استراتژی جهانی خود در سال 2016 به این نیاز اعتراف کرده و نوشت: امنیت داخلی و خارجی به هم مرتبط هستند و چالش‌ها و تهدیدات کنونی مانند تروریسم و خشونت در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا فرصت مشترکی برای  کشورهای اتحادیه اروپا برای ساختن اروپای قوی تر بر اساس منافع و اصول است.  اتحادیه اروپا همچنین اعلام کرد که قصد دارد سیاست امنیتی و دفاعی خود را از طریق توسعه قابلیت‌های نظامی بیشتر و افزایش همکاری‌های خود با ناتو و سایر شرکا افزایش دهد. در نهایت، بروکسل تعهد خود را برای حمایت از انتقال سیاسی و اقتصادی در منطقه از طریق ارائه کمک‌های مالی و فنی بیشتر، تقویت گفتگو و همکاری، و ارتقای یکپارچگی و ثبات منطقه‌ای ابراز کرد.

چالش های اتحادیه اروپا در خاورمیانه

با این حال، اتحادیه اروپا برای ایفای نقش فعال و موثر در خاورمیانه با سه مانع مواجه است:

اولاً، فقدان یک رویکرد منسجم و جامع نسبت به منطقه در سطح اتحادیه وجود دارد. این امر ناشی از منافع و دیدگاه های متفاوت کشورهای بزرگ اروپایی است که دستیابی به یک سیاست مشترک را در برخورد با مسائل و بازیگران پیچیده و متنوع در منطقه دشوار می کند. این مشکل منجر به سیاست های مستقل کشورهای بزرگ و قدرتمند اروپایی مانند فرانسه و آلمان شده است که برای کسب نفوذ و موقعیت ژئواستراتژیک، تعاملات دوجانبه با بازیگران منطقه ای را دنبال می کنند. عامل دیگری که نقش اتحادیه اروپا را محدود می کند، بحران اقتصادی است که ظرفیت مالی اتحادیه را برای مدیریت و پاسخگویی به نیازهای این منطقه بحران زده کاهش داده است. ضعف ساختاری اتحادیه اروپا، فقدان مکانیسم قضایی برای اجرای تصمیمات و قطعنامه‌های آن و اهرم‌های ناکافی سیاست خارجی آن از دیگر عواملی هستند که ظرفیت تصمیم‌گیری اتحادیه را تضعیف می‌کنند.

ثانیاً خاورمیانه دارای ساختارها، مشکلات، بحران ها و بازیگران سیاسی متنوع و پیچیده ای است. حکومت‌های منطقه عمدتاً مبتنی بر اراده و رای مردم نیستند، بلکه بیشتر مبتنی بر اشکال مختلف استبداد، فرقه‌گرایی، ملی‌گرایی و قبیله‌گرایی هستند. این منطقه همچنین با انواع مختلفی از بحران ها مانند جنگ های داخلی، درگیری های قومی، بلایای انسانی، تروریسم و افراط گرایی مواجه است. بازیگران در منطقه نه تنها دولت‌ها، بلکه بازیگران غیردولتی مانند شبه‌نظامیان، گروه‌های شورشی، جنبش‌های مذهبی و قدرت‌های منطقه‌ای هستند. این عوامل، اتخاذ یک سیاست ثابت و مشخص برای منطقه را برای اتحادیه دشوار می کند، زیرا باید به طور جداگانه و مستقل به هر موردی رسیدگی کند.

در نهایت، مسائل فرا آتلانتیک نیز مانع از نقش فعال و مؤثر اتحادیه اروپا در خاورمیانه شده است، زیرا ایالات متحده و اسرائیل اغلب با نقش مستقل اتحادیه اروپا مخالفت کرده‌اند، در عوض ترجیح می‌دهند که اتحادیه اروپا نقش مکمل را در چارچوب سیاست‌های آنها ایفا کند. ایالات متحده و اسرائیل منافع و دیدگاه های متفاوتی از اتحادیه اروپا در مورد مسائل مختلف منطقه مانند برنامه هسته ای ایران، درگیری اسرائیل و فلسطین، بحران سوریه و نقش قدرت های منطقه ای دارند.

فرصت های اتحادیه اروپا در خاورمیانه

با وجود این چالش ها، اتحادیه اروپا نیز با استفاده از قدرت نرم و ابزارهای دیپلماتیک خود و همچنین کمک های اقتصادی و بشردوستانه خود فرصت هایی برای ایفای نقش مثبت و سازنده در خاورمیانه دارد.

اتحادیه اروپا می تواند از شهرت و اعتبار خود به عنوان یک واسطه بی طرف و صادق و همچنین تجربه و تخصص خود در حل مناقشه و ایجاد صلح،  برای میانجیگری و تسهیل گفتگو و همکاری میان طرف های درگیر در منطقه استفاده کند. اتحادیه اروپا می‌تواند از اصلاحات و انتقالات سیاسی و اقتصادی در منطقه با ایجاد مشوق‌ها و مشروط‌سازی‌ها و همچنین انعطاف‌پذیری و تمایز بیشتر برای کشورهایی که مایل و قادر به اجرای هنجارها و ارزش‌های اروپایی هستند، حمایت کند. اتحادیه اروپا  می‌تواند با حمایت از سازمان‌ها و ابتکارات منطقه‌ای موجود، مانند اتحادیه عرب و طرح صلح عربی، و با ایجاد بسترها و مکانیسم‌های جدید برای گفت‌وگو و همکاری، مانند اتحادیه مدیترانه و دیالوگ 5+5 مسیر این گفت و گوها را هموار سازد. اتحادیه اروپا می‌تواند با سایر بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای مانند ایالات متحده، روسیه، چین، ترکیه و ایران برای مقابله با چالش‌ها و تهدیدهای مشترک در منطقه، مانند اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی، تروریسم جهانی، تغییرات آب و هوایی و مهاجرت همکاری و هماهنگی کند. در نهایت، اتحادیه اروپا می تواند از روابط تجاری و انرژی خود با منطقه و همچنین کمک های توسعه ای و بشردوستانه خود برای تقویت توسعه اقتصادی و اجتماعی، کاهش فقر و نابرابری و بهبود شرایط زندگی و حقوق بشر مردم منطقه استفاده کند.